ایمپلنت دندان نوعی جایگزین دندانِ از دست رفته طبیعی می‌شود. هرچند یک ساختار غیرزنده است، اما استحکام کافی برای جویدن غذا و شرایط دیگر را دارد و در ظاهر دقیقا مشابه یک دندان سالم و طبیعی است که عملکرد جویدن را به خوبی انجام می‌دهد. پس از اینکه دندانی از بین رفت و جای آن خالی ماند، ممکن است مشکلات زیادی برای جویدن و حتی تکلم افراد پیش بیاید. بنابراین توصیه می شود که جای دندان های از دست رفته به کمک یک روش دندانپزشکی مانند دندان مصنوعی، بریج یا ايمپلنت دندان پر شود. ایمپلنت از دوبخش تشکیل شده که بخش اول همان پایه تیتانیومی یا فیکسچر است که با جراحی در استخوان قرار داده شده و پس از مدت 2 الی 6 ماه (بسته به اینکه تراکم استخوان بیمار چگونه باشد و احتمال نیاز به پیوند استخوان) بخش دوم ایمپلنت که مرحله پروتزی یا همان ساخت تاج دندان است انجام خواهد شد.

خیلی از افراد تصور می‌کنند که دندان عقل را نباید در دهان خود نگه دارند. این افراد در حقیقت کشیدن دندان عقل را الزامی می‌دانند. اما طبق توصیه جراحان، این دندان نیز می‌تواند همانند سایر دندان‌ها عملکرد مختص خودش را داشته باشد. درست است که نسبت به سایر دندان‌ها دیرتر نمایان و زودتر هم دچار پوسیدگی می‌شود، اما کشیدن دندان عقل سالم، یک کار بسیار اشتباه است. اگر دندان عقل شما به خوبی رشد کرده و سالم باشد، نیازی به کشیدن آن نخواهید داشت. اتفاقا اگر این دندان به درستی رویش پیدا کرده باشد و دچار ناهنجاری‌های رویشی نشده باشد، میتواند در جویدن و مضغ به شما کمک کند. در ادامه مطلب به دلایلی که خارج کردن دندان را الزامی میکند اشاره میکنیم:

  • پوسیدگی دندان عقل : خیلی از اوقات و با توجه به عدم دسترسی مناسب به این دندان جهت مسواک زدن و نخ دندان کشیدن، شاهد پوسیدگی‌های زودرس در آن هستیم. اگر دندان عقل به گونه‌ای باشد که امکان نگهداری از آن را نداشته باشید، بهتر است برای کشیدن آن اقدام کنید.
  • عفونت مکرر بافت نرم پشت دندان عقل: خیلی از اوقات، با توجه به نحوه رویش این دندان، ممکن است بافت‌های اطراف و لثه پشتی این دندان، دچار التهاب و عفونت شوند. این عفونت‌ها اگر در طی زمان نسبتا طولانی تکرار شوند، کشیدن دندان عقل ضروری خواهد بود.
  • دندان عقل نهفته یا نیمه نهفته: در شرایطی که به دلیل کمبود فضا در فک افراد دندان عقل امکان رویش کامل ندارد، به دلیل وجود سلول های زایشی اطراف دندان عقل نهفته احتمال ایجاد کیست و یا تومور در استخوان فک وجود دارد. همچنین دندان نیمه نهفته میتواند باعث ایجاد پوسیدگی در دندان مجاور شود. در نتیجه طی یک جراحی سرپایی دندان نهفته یا نیمه نهفته باید خارج گردد.
  • نیاز به ارتودنسی سایر دندان‎‌ها: گاهی اوقات ممکن است برای انجام درمان‌های ارتودنسی، نیاز به کشیدن دندان عقل باشد. البته این کار در همه درمان‌های ارتودنسی صورت نمی‌گیرد.
  • ضرورت به درمان‌های رادیوتراپی: معمولا برای افرادی که به تومورهای دهانی مبتلا می‌شوند، رادیوتراپی را شروع می‌کنند. اما نکته قابل توجه در مورد این افراد، معاینه کامل و جامع دهان و دندان‌های آنها قبل از این کار است. در واقع این افراد باید قبل از شروع دوره درمانی خود، حتما برای درمان تمامی پوسیدگی‌ها و عفونت‌های موجود در دهان خود اقدام کنند.
  • درد یا حساسیت فک
  • درد در یک یا هر دو مفصل گیجگاهی فکی
  • درد در گوش و اطراف آن
  • مشکل جویدن یا درد هنگام جویدن
  • درد صورت
  • قفل شدن مفصل که باز کردن یا بستن دهان را دشوار می کند.

افراد زیادی هستند که به دلایل مختلف دچار اختلالات فکی هستند. این مساله معمولا نیاز به انجام جراحی ترمیمی ارتوگناتیک را الزامی می سازد. انجام عمل ارتوگناتیک در برخی شرایط، به بهبود کیفیت زندگی افراد کمک می کند که مهم ترین آن ها عبارت اند از:

  • نقص های مادرزادی در هنگام تولد
  • فاصله بین دندان های بالا و پایین هنگام بسته بودن دهان که اصطلاحا به آن (open bite)می گویند
  • فک بیرون زده
  • ظاهر نامتعادل صورت از جلو
  • آسیب دیدگی صورت و فک ها به هر دلیل
  • تو رفتگی فک پایین و کوچک بودن چانه همراه با وجود نقص در اندازه چانه
  • تنفس مزمن دهانی
  • مشکلات تنفسی در هنگام خواب از جمله خروپف و آپنه خواب